شعر

من نمیگویم درین عالم 
گرم پو، تابنده، هستی بخش 
چون خورشید باش 
تا توانی
پاک، روشن
مثل باران 
مثل مروارید باش ...
                              فریدون مشیری 

کوه نورد که باشى ، شکست برات بى مفهومه .. 

تو آموزش دیدى تلاش کنى ، حتى زمانى که هیچ امیدى نیست ..
تو همیشه درگیر اندیشه و مسیرهاى درون وجودتى ..
تو هر بار پس از هر نرسیدن ، نا خودآگاه باز تلاش مى کنى .. 
اگر مسیرى بهت فهموند که راهى براى بالا رفتن براى تو نیست ، راه دیگه اى پیدا مى کنى ... 
در کوه نوردى تو نا امید مى شى ، تنها مى شى ، خسته مى شى ، فرسوده مى شى اما یه چیزى تو وجودت نمى گذاره بپذیرى که تموم شدى .. 
و این پایان راه نیست و تو آغاز مى کنى از پایان ، چون تو یک کوه نوردى و آموزش دیدى که از هر راهى به خواستت برسى .. 
تو آموزش دیدى که بهترین باشى و در بلندترین بلندیها به ایستى ... 
تا کوه هست ، تلاش هست ، ما هم هستیم ، زندگى هم هست .. 

تا خود بهشت .. 

                                                                                                    همیشه شادمان باشید