#کوهنوردان_آزادصفه

این وبلاگ به منظور برقراری ارتباط با دنیای کوهنوردی طراحی شده است

#کوهنوردان_آزادصفه

این وبلاگ به منظور برقراری ارتباط با دنیای کوهنوردی طراحی شده است

نقدی بر حادثه اشترانکوه قله کول جنون

ضمن تسلیت به جامعه کوهنوردی کشوربرای حادثه درناک از دست دادن تعدادی از عزیزان کوهنورد در برنامه صعود به قله کول جنون اشترانکوه 

 لازم دیدم نکاتی تجربی را د رخصوص حادثه دردناک قله کول جنون اشترانکوه مطرح کنم . 

️کوهنوردی ورزش نیست بلکه روشی برای زندگی است نه حادثه!
کوهنوردی سلامت است نه مرگ!
کوهنوردی علم است نه تفنن!
کوهنوردی همه اش فن است ...
ازبستن بند کفش تا یخنوردی درهیمالیا! 

کوهنوردی تنها کوهنوردی است ...

تب صعود، بیماری دنباله دار جامعه کوهنوردی؛

به این جملات توجه کنید :«حتی صبح پنجشنبه قبل از حرکت به سمت قله، سرپرست گروه به ما اعلام کرد که هوا خراب می‌شود، اما در تیم‌های حرفه‌ای تصمیم نهایی با سرپرست(برنامه) و مسئول فنی گروه است که البته این دو نفر هم در بین مفقودشدگان این حادثه هستند.»

حالا چند نکته :

1- کدام تیم حرفه ای؛ تیمی که علیرغم هشدار سرپرست گروه آنهم "قبل از حرکت به سمت قله"  اقدام به اجرای برنامه میکند کجایش حرفه ای است؟!

هیچ کوهنوردی به صرف داشتن صعود چند قله بلند (ولو 8000متری ها) حرفه ای نمیشود.

«حرفه ای بودن بیشتر از هر چیزی به تصمیم گیری های صحیح در شرایط سخت وابسته است.»

یک تیم حرفه ای قبل از هر چیزی،  "ایمنی" را در نظر میگیرد.

2- چه اصراری بوده که ضمن هشدار سرپرست گروه برنامه در همان روز اجرا شود؟

آیا نمیشد یک روز صبر کرد و این همه خانواده را عزادار نکرد؟

اصلا نمیشد برنامه را به یک زمان دیگر، حتی یک سال دیگر موکول کرد و این همه داغ بر دل مردم نگذاشت؟ چرا بیشتر کوهنوردهای ما همچنان صعود را بر امنیت و سلامتیشان ترجیح میدهند؟

3- چه کسی میگوید تصمیم نهایی با سرپرست برنامه و مسئول فنی است؟

سرپرست برنامه و مسئول فنی در نحوه اجرای برنامه تصمیم نهایی را میگیرند ولی در کل اجرای برنامه نمیتواند و رای تصمیم سرپرست گروه تصمیمی بگیرند.

سرپرست گروه این حق را دارد که حتی در میان اجرای برنامه بنا به هر تشخیصی با یک تماس تلفنی گروه را از ادامه برنامه به طور کل منع کند و دستور به عدم ادامه یا اجرای برنامه دهد.

4- از جامعه کوهنوردی کشور خواهش میکنیم که به جای ساختن یک تراژدی احساسی و در نهایت توجیه اینگونه اشتباهات، کمی واقع بینانه به موضوع نگاه کنند.

باشد که از این حوادث تلخ تجربیات مناسبی به دست آوریم تا دیگر شاهد چنین اتفاقات ناگواری نباشیم.

"محمد جدیری عباسی"

و چند نکته دیگر : 

1 . در برنامه های صعود زمستانی تعداد نفرات بیش از 5 نفر ضریب اطمینان تیم را بسیار پایین می آورد . 

2 . دانش بیواک کردن در تیمهای صعود زمستانی یک اصل اجتناب ناپذیر می باشد . 

3. زمان برای هر صعودی تعریف شده است و طبق قانون ساعت 14 تیم بایستی از ادامه مسیر متوقف شود . 

4 . بیشترین حوادث ریزش بهمن دراواخر  پاییز رخ میدهد . چون برف  هنوز ناپایدار است .

توجه به هشدارهای هواشناسی را بایستی جدی گرفت . در ارتفاع همیشه وضعیت جوی نا پایدار است . 

5. تخمین زمان صعود و فرود در فصلهای مختلف کاملا فرق میکند . بایستی  به این نکته بسیار دقت کرد .  

6. بایستی به این نکته توجه داشت که قله کول جنون یکی از فنی ترین قله های ایران است که مسیر صعود و فرود آن متفاوت می باشد . 

"محمد امیری"


                                                با آرزوی صعود های مطمعن و بدون حادثه 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد