گزارش صعود به قله نایبند

استان خراسان جنوبی : (سرزمین طلای سرخ) با مساحت ۱۵۰۸۰۰ کیلومتر مربع و با آب و هوای متنوع در شرق کشور واقع شده است. این استان با مرکزیت بیرجند، از شمال به خراسان رضوی و از شرق به طول ۳۳۱ کیلومتر دارای مرز مشترک با کشور افغانستان بوده و از غرب به استان یزد، اصفهان و سمنان و از جنوب به استان‌های کرمان و سیستان و بلوچستان محدود میباشد. استان خراسان جنوبی بر اساس تقسیمات کشوری، در سال ۸۳ با مصوبه‌ی هیأت دولت و مجلس شورای اسلامی با حضور ۴ شهرستان منتزع از خراسان بزرگ تشکیل شد. در حال حاضر این استان دارای ۱۱ شهرستان، ۲۸ شهر، ۲۵ بخش، ۶۱ دهستان و  ۳۵۵۵ آبادی می باشد. شهرستان های این استان شامل بیرجند، قاینات، طبس، فردوس، نهبندان، سرایان، سربیشه، درمیان، بشرویه، خوسف و زیرکوه می باشد.

طَبَس ( تبس ) مرکز شهرستان طبس  شهری کویری در غرب استان خراسان جنوبی ایران است. شهرستان طبس تا تیرماه سال ۱۳۳۹، یکی از بخش‌های سه‌گانهٔ شهرستان فردوس بود که در این سال از فردوس جدا شده و به‌صورت شهرستان مستقل درآمد. این شهر پیشتر جزئی ازاستان یزد بود که در سال ۱۳۹۱ به استان خراسان جنوبی ملحق شد. پیش از سال ۱۳۸۰ طبس جزئی از استان خراسان بزرگ بود. این شهر در مدار ۳۳ درجه و ۳۵ دقیقه شمالی و نصف‌النهار ۵۶ درجه و ۵۵ دقیقه شرقی، در منطقه‌ای با آب و هوای بیابانی واقع شده‌است. ارتفاع شهر طبس از سطح دریا حدود ۶۹۰ متر است. در شرق شهر طبس رشته‌کوه بلندی به نام رشته کوه شتری قرار گرفته که ضلع شرقی چاله بزرگ طبس را تشکیل می‌دهد. شهرستان طبس ۵۵ هزار و ۴۶۰ کیلومتر مربع مساحت دارد. همچنین فاصله این شهرستان با مشهد ۵۴۰ کیلومتر و با بیرجند ۲۷۰ کیلومتر است. نزدیکترین شهرستان به طبس از طرف شمال شرق، شهرستان فردوس با ۲۱۰ کیلومتر فاصله و از طرف جنوب غرب شهرستان یزد ۳۶۵ کیلومتر فاصله است. معادن غنی زغال‌سنگ این شهرستان حاکی از وجود جنگل‌های انبوه و دریاچه‌های بزرگ در گذشته‌های دور در این منطقه می‌باشد. این معادن، طبس را در ردیف یکی از غنی‌ترین مناطق کشور به لحاظ ثروت ملی قرار داده‌است.البته زلزله طبس حدود ۳۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ کشته داشته که بزرگترین زلزله ایران بوده‌است و این شهر بسیاری از جمعیت خود را در زلزله از دست داده است.

پناهگاه حیات وحش نایبندان : وسیعترین منطقهٔ حفاظت‌شده ایران است که در شهرستان طبس استان خراسان جنوبی واقع شده‌است. این منطقه ۱ میلیون و ۴۲۲ هزار هکتاری که در عمق کویر مرکزی قرار دارد در سال ۱۳۸۰ به عنوان پناهگاه حیات وحش تحت حفاظت قرار گرفت. ویژگی خاص نایبندان دورافتادگی کامل آن و محاصره شدن از هر سو با دشت کویر است. وجود دو قله مرتفع ۳۰۰۹ متری نایبندان و ۲۴۵۰ متری علی‌آباد موجب شده تا منابع آبی لازم برای رشد گیاهان و زندگی حیوانات مختلف در این منطقه فراهم شود.

نایبندان : منطقه‌ای با کمترین تعارضات انسانی و حداقل فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی است و این شرایط طبیعی نسبتاً بکری را برای جنایبندان در اقلیم گرم و خشک واقع است و بخش عمده آن از دشت تشکیل شده که در نواحی نزدیک به کوهستان حالت استپی و در نواحی دورتر از کوهستان حالت بیابانی و کویری همراه با شوره‌زارهای وسیع پیدا می‌کند. میزان بارندگی کم است و میانگین آن بین ۷۰ تا ۱۱۰ میلی‌متر است، اما حدود دویست چشمه آب شیرین و آب شور در منطقه وجود دارد که البته بسیاری از آنها در تابستان و هنگام خشکسالی بسیار کم‌آب شده یا کاملاً خشک می‌شوند.انوران پناهگاه فراهم آورده است.

جاده فرعی محیط‌بانی ۳ کیلومتر قبل از نایبند، سمت راست (ضلع شمالی جاده) به شکل خاکی جدا شده، بعد از طی ۲۵ کیلومتر به این پاسگاه می‌رسد.سه تابلوی «سازمان حافظت محیط‌زیست» در ابتدا و بین راه نشان مناسبی جهت یافتن این مکان است.این پاسگاه محیط‌بانی در کنار روستای ییلاقی و کم‌جمعیت علی‌آباد قرار دارد و جهت حفظ محیط زیست کوهستان و حیوانات وحشی منطقه دایر گشته است.برای صعود این قله کوهنوردان می‌باید مجوز صعود را از طریق هیئت کوهنوردی طبس دریافت کرده، پس از هماهنگی‌های لازم وارد منطقه شوند.محل آغاز کوهپیمایی ۴ کیلومتر بعد از محیط‌بانی از انتهای جاده‌ای شروع می‌شود که فنس‌های فلزی و دیوار ساختمان و استخری که متعلق به سازمان محیط‌زیست است و در آن نقطه علامت مشخصی برای کوهنوردان است. (ارتفاع ۱۷۰۰ مترکوهستان نایبند به مانند بیشتر کوهستان‌های کویری ایران دارای بستری سنگی و ریزشی است و به دلیل اختلاف گرما و سرما در این منطقه و همینطور به سبب کمبود آب و قرار گرفتن این کوهستان در کنار آب و هوای کویر عظیم لوت، نایبند را می‌توان کوهستانی تماماً صخره‌ای و ریزشی قلمداد نمود. باید دقت کرد یافتن مسیر صحیح صعود این قله از میان یال‌های فراوان صخره‌ای این منطقه، صورت میگیرد . داشتن راهنمایی مجرب و محلی برای صعودی مطمعن به این قله برای بار اول کاملا ضروری میباشد .

گزارش برنامه : صبح روز پنجشنبه 17 اسفند 96 از اصفهان ( با قصد صعود به قله نایبند ) به طرف شهرستان طبس از استان خراسان جنوبی حرکت کردیم و سپس در شهرستان طبس آقای ابراهیمی رییس محترم هیات کوهنوردی این شهرستان به عنوان راهنما به ما ملحق شد و در شهرستان دیهوک نیز با تیم 11 نفره همنوردان مشهد همراه شدیم و به طرف منطقه نایبندان حرکت کردیم و در مجاورت پاسگاه محیط بانی منطقه نایبندان شب مانی انجام گرفت .

صبح روز جمعه 18 اسفند 96 طی 14 ساعت برنامه سنگین تیم موفق شد که به قله نایبند صعود کند . جای همه همنوردان در این برنامه خالی بود .لازم به ذکر است برای صعود به قله نایبند حتما نیاز به دریافت مجوز الزامی است وجود راهنما نیز کاملا مورد نیاز میباشد .  جا دارد که در این گزارش از راهنمای دلسوز و کاردان جناب آقای ابراهیمی عزیز ت

شکر و قدر دانی نمایم . شماره تماس "جناب ابراهیمی"  09132533972

نمایی از کوه نایبند 

برای مشاهده بقیه عکسها ادامه مطلب را کلیک کنید  

گزارش صعود به قله منگشت ایذه

 شهرستان ایذه : از شهرهای بختیارینشین استان خوزستان است و به عنوان پایتخت بختیاری شناخته می شود. مرکز شهرستان ایذه در جنوب غرب ایران ست که پیشینه تاریخی آن بنابر پژوهش‌های انجام شده و وجود آثار و سنگ‌نبشته‌های باستانی مربوط به دوران عیلامیا  می‌باشد. نام قدیمی این شهر مال امیر (مالِمیر) نیز نامیده می‌شود. ایذه همچنین پایتخت حکومت اتابکان لُر بزرگ  بوده‌است.

اطلاعات کامل در سایت زیر :

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%B0%D9%87#cite_note-3

کوه منگشت  : رشته کوه منگشت از کوههای زاگرس میانی است و طبیعتاً راستای شمال غربی ـ جنوب شرقی دارد. ابتدای آن در مشرق شهرستان ایذه است و تا منطقه ای به نام سادات حسینی در شمال غرب کهگیلویه و بویراحمد به طول تقریبی 60 کیلومتر ادامه دارد. بلند ترین نقطه آن قله قارون(شاه نشین) و قلل معروف دیگر آن عبارت اند از: سرقوچ، سیروک، هفت شهیدان، پس شونه، ری تاوه، تنگ شناز، له چاه، تنگ آبی، گره اسپید و دوتو. معروف ترین و پرتردد ترین قله آن قله ای است که در مجاورت ایذه قرار دارد و گرچه بلند ترین آنها نیست ولی به قله منگشت معروف شده و هدف ما در این برنامه صعود به آن قله بود. 
رودها و چشمه سارهای زیادی از این کوه سرچشمه می گیرند که مهمترین آنها به شرح زیرند:
1- آب سفید در منطقه سادات حسینی.
2- رود کلودر در منطقه میراحمد غریبی ها.
3- آبشار شیوند در روستای شیوند.
4- آب چهارده در منطقه چشمه خاتون.
5- رود زرد در منطقه مال آقا و ابوالعباس.
6- رود اعلاء در منطقه شاهزاده عبدالله.
   پوشش گیاهی آن غالباً درختان بلوط و سایر درختان آن بن، بادام، ارژن، زالزالک، تنگس، کیکم، انجیر و کلخونگ هستند. گیاهان مرتعی آن نیز گون، خارشتر، خرگوشک، جاشیر، گاوزبان، لاله، لاله واژگون، شقایق، سی سمبل، اندشت، تره، کرفس، بن سر(بن سرخ)، اواندول و... می باشند.
   این کوه زیستگاه جانورانی چون خرس، پلنگ، گرگ، کفتار، روباه، خرگوش، سمور، کل و پرندگانی مانند کبک و کبوتر کوهی و... می باشد.
   بهترین زمان صعود آن اوایل بهار و پائیز است. این کوه چندین مسیر صعود دارد که رایج ترین آنها عبارت اند از: 
1-  روستای آبخوگان و تنگه ای به همین نام که مسیر آن از محلی به نام چشمه آب هرمو ( هرمو نوعی گلابی وحشی است) می گذرد.
2-  مسیر آب رزگهی که از سمت راست مسیر تنگ آب خوگان منشعب می شود. 
3-  مسیر کهشور و اوچندار  که از از بالای تنگ برف کشان عبور می کند 

۴-  مسیر چهار ده که نسبت به سه مسیر بالا در پشت کوه قرار دارد و برای رفتن به روستای چهارده باید از از جاده ایذه به چهارمحال پس از گذشت حدود 35 کیلومتر از یک راه شوسه در سمت راست جاده به آن رسید. 

گزارش برنامه : بنا به دعوت هیات کوهنوردی شهرستان ایذه برای شرکت در مراسم پنجمین یادواره شاد روان همنورد امدادگر یار علی موسوی . صبح روز پنج شنبه 10 اسفند 96 همراه با همنورد عزیز آقای جواد لطفی از اصفهان عازم ایذه شدیم و پس از پیوستن به همنوردان ایذه در روستای اژگیل در ساعت 13 همین روز از مسیر تنگ برف کشان به طرف چشمه آب هرمو حرکت شروع شد  در 50 متری محل کمپ آسمان ابری با بارش باران و تگرگ به استقبال ما آمد و ساعتی چند خودی نشان داد و سپس مهربانی کرد و اجازه بر پایی چادر ها را داد . با بر پایی چادر ها شب مانی در منطقه چشمه آب "هرمو"انجام گرفت .( "هرمو"  بختیاری همان  "هرموت" و "امرود" و "امروت" پهلوی ساسانی است. به معنی گلابی و به سیب درختی هم گفته میشود گویا  قدیم در این منطقه درخت های گلابی وحشی بسیاری بوده است .)صبح روز جمعه 11 اسفتد 96 در هوایی پاک صعود به قله منگشت و اجرای مراسم یادواره شاد روان یار علی موسوی با سرود ای ایران طنین گوشنوازی کوهستان  را پر کرده بود . در این مراسم با شکوه نیز یادی شد از همنورد عزیز از دست رفته "امجد سموآتی" پیش کسوت کوهنوردی ایران . عدم بارش در منطقه سر سبزی سالهای قبل را نداشت . به امید بارش بهاری بسیار . در پایان جا دارد که از همه همنوردان توانمند شهرستان ایذه که این برنامه بسیار عالی را تدارک کرده بودند صمیمانه تشکر و قدر دانی کنم و برای همه این عزیزان شاد کامی آرزو مند هستم .

نمایی از کوه زیبای منگشت 

برای مشاهده بقیه عکسها ادامه مطلب را کلیک کنید