گیاه شناسی در کوه

           سیر 

سیر گیاهی : است علفی و دائمی که ساقه آن تا ارتفاع ۴۰ سانتی‌متر نیز می‌رسد‌. قسمت زیر‌زمینی آن متورم و مرکب از ۵ تا ۱۲ قطعه و محصور در غشاهای نازک و ظریف به رنگ خاکستری مایل به سفید می‌باشد‌. برگ‌های آن باریک و نواری شکل به رنگ سبز تیره و گل‌های آن کوچک و صورتی رنگ که به‌صورت یک چتر در انتهای ساقه ظاهر می‌شود‌. سیر و پیاز رابطه‌ای نزدیک با هم دارند که شاید به‌دلیل بوی بد آنها می‌باشد‌.سیر دارای ترکیبات گوگردی می‌باشد که خاصیت ضد عفونی کننده میکروب‌کشی و جرم‌کشی به این گیاه می‌دهد‌. سیر همچنین دارای موادی به‌نام آلیسین‌، آلیساتین می‌باشد که میکروب‌های حصبه و پاراتیفوئید را از بین می‌برد.

۱. سیر از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است اسانس سیر که در اثر تقطیر سیر با بخار آب حاصل می‌شود مرکب از مواد سولفوره بوده و مایعی است به رنگ قرمز نارنجی و دارای بوئی کمتر که از خود سیر که برای تغییر طعم غذا مصرف می‌شود‌.

۲. سیر بادشکن و ضد عفونی‌کننده است‌.

۳. خوردن سیر مصونیت ‌بدن را در مقابل بیماری‌ها افزایش می‌دهد‌.

۴. سیر کرم‌کش است‌.

۵. سیر محرک و تقویت‌کننده بدن است‌.

۶. سیر داروی سرماخوردگی و زکام است‌.

۷. سیر اثر خوبی در معالجه سل دارد.

۸. سیر خون را رقیق می‌‌کند.

۹. سیر اثر خوبی در تنگی نفس دارد

۱۰. خوردن مداوم سیر لقوه و رعشه را از بین می‌برد‌.

۱۱. سیر چون گرم و خشک است بنابراین رطوبت معده را از بین می‌برد و دردهای مفاصل را خوب می‌کند.

۱۲. سیر درمان کننده دردهای مفاصل ، سیاتیک و نقرس می‌باشد‌.

۱۳. سیر برای تقویت نیروی جنسی و افزایش تولید اسپرم در اشخاص سرد‌مزاج بسیار مفید است‌.

۱۴. آنهائی که قطره قطره ادرار می‌کند باید حتماً سیر بخورند تا بیماری آنها درمان شود.

۱۵. سیر زخم‌های ریه و درد معده را از بین می‌برد‌.

۱۶. سیر سنگ‌های کلیه را شکسته و خارج می‌سازد‌.

۱۷. سیر را با زیره بپزید برای تقویت دندان مفید است‌.

۱۸. مالیدن سیر پخته به دندان‌، درد دندان را تسکین می‌دهد‌.

۱۹. سیر را بسوزانید و با عسل مخلوط کنید و ضمادی از آن درست کنید این ضماد برای رفع خون‌مردگی زیر پلک چشم مفید است‌.

۲۰. سیر به‌علت مدر بودن برای رفع آب آوردن انساج مفید است‌.

۲۱. برای از بین بردن میخچه کف پا از ضماد سیر استفاده کنید.

۲۲. جهت رفع دردهای رماتیمسی و عصبی ضماد سیر بسیار مؤثر است.

۲۳. جهت ضد عفونی کردن دستگاه تنفسی در هنگام بیماری‌های مربوطه از شربت سیر استفاده کنید و...

                                                                 همیشه سالم باشید 

گیاه شناسی

  میوه ها را چگونه باید شست : میوه ها فواعد زیادی برای بدن انسان دارند البته به شرط اینکه هنگام مصرف کاملا از آلودگی‌ها پاک شده و کاملا تمیز باشند پس باید در این‌باره دقت زیادی داشت.

 میوه‌های درختی : مثل سیب، پرتقال و... ممکن است دو مشکل داشته باشند؛ اول سم ناشی از سمپاشی که اگر میوه خوب از این آلودگی پاک نشود، خوردن آن باعث مسمومیت و حتی گاهی مرگ می‌شود. مخصوصا اگر باغدار سم را بیش از حد استاندارد مصرف کرده باشد، حتی با گرفتن پوست میوه نمی‌توان آن را با خیال راحت مصرف کرد چون گاهی میزان این سم آنقدر زیاد است که نه‌تنها با شستن از روی پوست پاک نمی‌شود بلکه به گوشت میوه هم رسیده و کندن پوست هم فایده‌ای ندارد. آلودگی دیگری که ممکن است میوه‌های درختی داشته باشند، ناشی از اضافه کردن مواد نگهدارنده به آنها در انبارها و سردخانه‌هاست. گاهی میوه‌ها را مدتی در سردخانه‌ها انبار می‌کنند تا در زمان نیاز وارد بازار ‌شود و برای نگه داشتنشان در طولانی‌مدت، مواد شیمیایی‌ای به میوه یا کاغذی که در آن پیچیده شده، می‌زنند و این ماده نگهدارنده در میوه می‌ماند. پس برخلاف تصور میوه‌های درختی را باید با دقت زیاد شست.

برای شستشوی میوه‌های درختی باید آنها را ابتدا با آب و بعد کفابی تشکیل شده از مایع ظرفشویی و آب شست به این ترتیب که در هر لیتر آب، 5-3 قطره مایع ظرفشویی ریخت و میوه‌هایی که با آب شسته شده، 4-3 دقیقه در آن قرار داد و بعد دوباره آب کشید. در این صورت می‌توان میوه را با خیال راحت خورد و نیازی به گندزدایی با کلر یا مواد دیگر ضدعفونی‌کننده خوراکی‌ها ندارد.

میوه‌های بوته‌ای

میوه‌های بوته‌ای با زمین تماس دارند بنابراین به خاک و کودی که پای آنها ریخته‌اند، آغشته می‌شوند. میوه‌هایی مثل خیار را ابتدا باید از خاک و آلودگی‌ پاک کرد و بعد با آب و سپس مانند میوه‌های درختی با مخلوط مایع ظرفشویی و آب شست و آب کشید. گندزدایی این میوه‌ها ضرری ندارد و می‌توان آنها را مثل سبزی‌ها، در مخلوط 1 قاشق چایخوری سرخالی پرکلرین و 6-5 لیتر آب 6-5 دقیقه قرار دارد و بعد با آب شست. 

در حال حاضر فصل توت‌فرنگی است که شستن آن آداب خاصی دارد چون امکان آلودگی‌اش به علت پوست نازک و نرم‌ آن بیشتر است. توت‌فرنگی را ابتدا باید مثل تمام میوه‌های بوته‌ای دیگر با آب و بعد کفاب شست ولی گندزدایی آن با پرکلرین خطرناک است چون امکان دارد این ماده شیمیایی لابلای آن بماند و مصرف آن خطرناک است. توت‌فرنگی‌های له‌شده را هم فقط باید با آب شستشو داد. متاسفانه گاهی مواد رنگی به توت‌فرنگی‌ها اضافه می‌شود که این رنگ خطرناک است و هنگام شستن می‌توان از قرمزی بیش از حدی که پس می‌دهد، متوجه آن شد که در این صورت نباید توت‌فرنگی را مصرف کرد.

میوه‌های جالیزی؛ هندوانه، خربزه، طالبی

درست خواندید؛ پوست هندوانه، خربزه و طالبی را هم باید با آب شست. شاید برایتان این سوال پیش بیاید که پوست این میوه‌ها را که نمی‌خوریم، پس چرا باید آنها را بشوییم؟ جواب این است که وقتی چاقو را برای شکافتن هندوانه، خربزه یا طالبی استفاده می‌کنیم، در صورت آلودگی پوست این میوه‌ها، آلوده می‌شود و این آلودگی را وارد مغز میوه می‌کند. 

شستن میوه با نمک و سرکه روش درستی است؟

برخی افراد میوه‌ها را با نمک یا سرکه می‌شویند اما درست است که نمک و سرکه تا حدی گندزدا و پاک‌کننده هستند و شستن میوه‌ها با آنها غلط نیست، ولی این کار لزومی ندارد و با روش‌هایی که گفتیم، میوه‌ها کاملا پاک می‌شوند. از سوی دیگر، برخی میوه‌ها را نمی‌توان با سرکه یا نمک شست؛ مثلا اگر میوه‌هایی مثل توت‌ یا توت‌فرنگی با مخلوط آب و نمک یا آب و سرکه شسته شوند، ممکن است طعم شان تغییر کند. از سوی دیگر گاهی نمک در میوه می‌ماند و مثلا برای بیمار مبتلا به فشارخون ضرر دارد.

توصیه آخر

میوه‌های زده یا آسیب‌دیده و خراشیده را چه از نوع درختی و چه بوته‌ای، به هیچ‌وجه نباید در کفاب قرار داد یا با مواد گندزدا شست چون مواد مایع شوینده‌ وارد آنها می‌شود و ممکن است بعد از آبکشی هم از بین نرود و مصرف‌کننده را دچار مشکلاتی مثل ابتلا به اسهال ‌کند. پس این میوه‌های زخمی را باید از بقیه میوه‌ها‌ جدا کرد و جداگانه فقط با آب شست. 

                                                                      سالم و شاداب باشید

گیاه سناسی

 کاهو، خون را تصفیه می‌کند 

 

 کاهو به لحاظ درمانی فوق‌العاده، سرشار از نمک‌های معدنی با خاصیت قلیایی است، به همین سبب خون را تصفیه می‌کند. آب کاهو، خنک و شادابی بخش است و میزان فراوانی منیزیم در آب آن سبب تقویت بافت عضلانی، اعصاب و مغز می شود. استفاده از کاهو به علت داشتن املاح فراوان بخصوص منگنز و روی برای جلوگیری از ریزش و سفید شدن مو مفید است. هر چه کاهو سبزتر باشد، ویتامین بیشتری دارد.برگ‌های بیرونی کاهو ارزش خوراکی بسیار دارد، زیرا این برگ‌ها بیشتر در معرض نور آفتاب قرار دارد و نسبت به برگ‌های داخلی حاوی ویتامین بیشتر است.سلولز موجود در کاهو حجم مواد داخل روده و حرکات روده را افزایش می‌دهد که این امر درمان یبوست را آسان می‌کند. کاهو موجب افزایش گلبول‌های قرمز خون شده و آهن موجود در آن برای درمان کم خونی مفید است. 

                                                                     سالم باشید

گیاه شناسی در کوه

  

گیاه گزنه : 

 قرن‌هاست که برای تسکین علائم آلرژی به خصوص تب یونجه که شایعترین نوع آلرژی است، کاربرد دارد.پزشکان معتقدند موثرترین شیوه درمانی برای مبتلایان به آلژری استفاده از این گیاه دارویی است و برخلاف داروهای شیمیایی عوارض جانبی برای بیمار ندارد.همچنین گیاه گزنه در درمان بیماری آلزایمر، التهاب مفاصل، آسم، عفونت مثانه، برونشیت، سنگ کلیه، بزرگی پروستات و درد سیاتیک موثر است.علاوه بر این بهبود و حفظ سلامت موها از دیگر فوائد این گیاه دارویی است به خصوص درمان مناسبی برای موهای چرب و شوره سر به حساب می‌آید.در آلمان گیاه گزنه به عنوان دارویی برای درمان بیماری پروستات و دارویی ادرارآور مصرف دارد. همچنین گزنه از ترکیبات مهم دیگر داروهای گیاهی برای تسکین دردهای روماتیسمی و التهابی است.تاثیر جوشانده این گیاه در جلوگیری از خونریزی‌های داخلی قابل توجه است. همچنین برای درمان کم‌خونی و علائم قاعدگی مورد استفاده دارد.علاوه بر این استفاده از این گیاه برای تسکین دردهای مفاصلی و ماهیچه‌ای توصیه می‌شود.  

                                                                       سالم و شاداب باشید

گیاه شناسی در کوه

 گیاه بو مادران یا برنجاسف

گیاهی است علفی یک ساله با ساقه افراشته.برگ های متناوب و دانه دار که در سطح زیرین خاکستری و پرزدار هستند.گل های گیاه به رنگ زرد طلایی و میوه آن فندقه است.این گیاه در مناطق معتدل در باغ ها و حاشیه مزارع به صورت خودرو می روید و از قدیمی ترین گیاهان شناخته شده دارویی به شمار می رود.نام‌های دیگر آن در فارسی برتراسک و بوی‌مادران است. برنجاسف عربی‌شدهٔ برنجاسپ است.گیاهی است پربو و طبع آن گرم است. گلچه‌های آن زردرنگ‌اند. این گیاه بومی مناطق معتدل آسیا، اروپا و شمال آفریقا است.مصرف آن به عنوان داروی ضد نفخ، ادرارآور و دهان‌شویه است.از این گیاه در طب سوزنی و به خصوص در فتیله گذاری استفاده می‌شود، به این صورت که آن را در مواضع خاص طب سوزنی بر روی بدن می سوزانند و از گرمای حاصل از آن برای تحریک جریان گردش خون به منظور جلوگیری از حساسیت و برای درمان بیماری یا بی حس کردن موضع، استفاده می‌کنند.این گیاه به عنوان دارویی تلخ، معطر، مقوی معده و ضد تشنج به کار می رود، اما اثر آن نسبت به دیگر گونه‌های این جنس کمی ضعیف تر است.از این گیاه به صورت دم کرده(به مقدار یک قاشق مربا خوری در یک فنجان آب جوش به مدت ده دقیقه) دو تا سه بار در روز مصرف می کنند.در طب سنتی از آن برای درمان ناراحتی های عصبی, بی خوابی و درمان ناراحتی های زنانه استفاده می کنند.اسانسی که از سر شاخه آن به دست می آید نرم کننده, ضد عفونی کننده جهازهاضمه و ضد انگل است. در عین حال به علت سمی بودن تویون موجود در این اسانس باید در مقدار و مدت مصرف آن احتیاط کرد. برای تهیه دارو سرشاخه های گلدار آن را جمع آوری نموده مانند سایر گیاهان جنس درمنه(ترخون)خشک می کنند.

                                                                        سالم باشید