گیاه سناسی

 کاهو، خون را تصفیه می‌کند 

 

 کاهو به لحاظ درمانی فوق‌العاده، سرشار از نمک‌های معدنی با خاصیت قلیایی است، به همین سبب خون را تصفیه می‌کند. آب کاهو، خنک و شادابی بخش است و میزان فراوانی منیزیم در آب آن سبب تقویت بافت عضلانی، اعصاب و مغز می شود. استفاده از کاهو به علت داشتن املاح فراوان بخصوص منگنز و روی برای جلوگیری از ریزش و سفید شدن مو مفید است. هر چه کاهو سبزتر باشد، ویتامین بیشتری دارد.برگ‌های بیرونی کاهو ارزش خوراکی بسیار دارد، زیرا این برگ‌ها بیشتر در معرض نور آفتاب قرار دارد و نسبت به برگ‌های داخلی حاوی ویتامین بیشتر است.سلولز موجود در کاهو حجم مواد داخل روده و حرکات روده را افزایش می‌دهد که این امر درمان یبوست را آسان می‌کند. کاهو موجب افزایش گلبول‌های قرمز خون شده و آهن موجود در آن برای درمان کم خونی مفید است. 

                                                                     سالم باشید

برنامه هفته اول مرداد ماه

عنوان برنامه : کوه گشت دره ماندگان ( منطقه چهار محال )

مدت برنامه  : یک روز جمعه 92/5/4 

تصویر از آرشیو گروه 

همنوردان گرامی یادمان باشد 31 تیر ماه سالگرد پرواز عاشقانه لیلا اسفندیاری شیر زن کوهنوردی ایران به سوی معبود است یادش گرامی باد ...

 

                                                       بر فراز باشید و شاد 

اخبار

یکشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۵۴

لحظاتی قبل آخرین خبر از ستاد پیگیری برنامه برودپیک به بخش خبری کوه نیوز رسید، این خبر حکایت از آن دارد که از ساعت 19:30 دقیقه دیروز 29 تیرماه 92، تماس دیگری از طرف آیدین بزرگی گرفته نشده است.                             منبع خبر سایت کوه نیوز :   http://www.koohnews.ir/

به امید سلامتی این عزیزان امیدوار هستیم پروردگار نگهدارشان باشد

اخبار و پیام تبریک

تلاش کوهنوردان کشورمان به ثمر نشست  برودپیک از مسیر ایران صعود شد

بر طبق آخرین خبر دریافتی، ساعت 16:30 دقیقه سه شنبه ۲۵ تیر۹۲  تیم باشگاه کوهنوردان   آرش با برقراری تماس تلفنی ، خبر از اتمام مسیر ایران دربرودپیک و صعود این قله را داد.  منبع خبر : سایت کوه نیوز   http://www.koohnews.ir/ با آرزوی سر افرازی برای کوهنوردان صعود موفق تیم آرش را به تمام همنوردان تبریک میگوییم .                                          بر فراز باشید

شعر

 

شبانه ...

 

 

اکنون، دیگرباره شبی گذشت.
به نرمی از برِ من گذشت با تمامی لحظه‌هایش.
 چونان باکره‌ی عشقی
که با همه انحناهای تنش 

 از موی تا به ناخن 

  تن به نوازشِ دستی گرم رها کند،
بانوی درازگیسو را
در برکه‌یی که یک دَم از گردشِ ماهیِ خواب آشفته نشد
غوطه دادم.
 به معشوقی می‌مانست، چرا که
با احساسی از شرم در او خیره مانده بودم.
از روشنایی گریزان بود.
گفتم که سحرگاهان در برابرِ آفتاب‌اش بخواهم دید
و چراغ را کُشتم.
 چندان که آفتاب برآمد
چنان چون شبنمی
پریده بود.  

 

             "احمد شاملو"