گزارش صعود به قله شهباز اراک

میان ما درآ ما عاشقانیم

که تا در باغ عشقت درکشانیم

مقیم خانه ما شو چو سایه

که ما خورشید را همسایگانیم

مولانا

استان مرکزی : این استان در میان دو رشته کوه البرز و زاگرس واقع شده ودارای دشتهای پهناوری در میان این دو رشته کوه می باشد وسعت این استان حدود29405 کیلو متر مربع است.استان مرکزی با استانهای اصفهان،همدان،لرستان،قم،قزوین و استان تهران همجوار می باشد.

بلندترین قله ان دومیر در همسایگی استان اصفهان میباشد ؛ قله شهباز با ارتفاع 3338 متر از دور دستها جلوگر  است.اب وهوای این استان به دلیل قرارداشتن در موقعیتی خاص دارای اب و هوای معتدل و نیمه خشک می باشد.

مشخصات قله : استان ؛ مرکزی شهرستان ؛ شازند روستای سورانه ( ارتفاع از سطح دریا 3338 )

مبدا صعود: مسیر شمالی روستای سورانه امامزاده عبدالله 2- مسیر جنوبی روستای عضدیه اردوگاه امیرکبیر3- مسیر غربی خط الراس(شازند)

پناهگاه ها: جانپناه شمالی ارتفاع 2800 متری وسعت بنا18 متر مربع تاریخ ساخت 1363 توسط هیئت کوهنوردی استان مرکزی

پناهگاه غربی ابتدای خط الراس ارتفاع2300 متری وسعت بنا 15 متر مربع تاریخ ساخت 1387 توسط تعدادی از کوهنوردان شازند.

راه دسترسی به قله شهباز ابتدا استان مرکزی سپس شهرستان شازند در فاصله 35 کیلو متری و روستای سورانه 6 کیلو متری شازند می باشد.

 مسیر شمالی(پرتردد ترین ومعمول ترین مسیر):مبدا صعود روستای سورانه و امام زاده عبدالله می باشد. در نزدیکی امام زاده چشمه اب دائمی وجود دارد که می توان اب مورد نیاز را تهیه نمود چرا که در طول مسیر تا قله اب وجود ندارد مگر در فصلی که برف در ارتفاعات وجود داشته باشد.مدت زمان مورد نیاز جهت رسیدن به پناهگاه 5/1 تا 2 ساعت کوهپیمایی مفید می باشد.این پناهگاه فاقد اب است و ظرفیت خواب ان 10-12 نفر می باشد.مسیر پناهگاه تا قله روی یالی سنگی و شیبدار تا قله ادامه می یابد در زمستان برای صعود در برخی از قسمتها احتیاج به طناب می باشد البته برای تیم های فنی و با تجربه این امر احتیاجی نیست.مسیر شمالی دارای یک راه فرعی می باشد که به پناهگاه منتهی نمی شود و از کف دره (با نام محلی دره قیله که به معنای گود و عمیق می باشد)به سمت قله ادامه پیدا می کند که برای صعود زمستانی بهتر است(در صورتی که بارش جدید در منطقه نیامده باشد)چرا که شیب زیاد باعث ایجاد بهمن و برفکوبی سنگین می شود. 

 مسیر جنوبی : برای دسترسی به مسیر جنوبی از شازند به به سمت نورابد حرکت کرده تا به تابلو اردوگاه امیرکبیر رسیده که در سمت چپ جاده واقع شده است حدود 2 کیلو متر جاده اسفالت را طی کرده تا به اردوگاه فرهنگی تربیتی اموزش و پرورش در صورت هماهنگی وارد شد یا از جاده خاکی کنار اردوگاه استفاده کرد تا به دامنه جنوبی شهباز رسید.از اینجا می توان از چند مسیر مختلف صعود کرد.یک مسیر با نام بومی گِرِو به گردنه میرسد که روی خط الراس قرار دارد و میتوان قله سرو و شهباز را صعود کرد و چند مسیر نیز با سنگ چین در طول مسیر مشخص شده اند را  نام برد  که دارای سختی و شیب زیاد میباشد.

مسیر غربی (خط الراس شازند) مبدا صعود شهرستان شازند و جنب اداره اموزش و پرورش میباشد.پس از یک ساعت به پناهگاه رسیده که در نزدیکی خط الراس قرار دارد در واقع این پناهگاه را میتوان ابتدای خط الراس شهباز دانست این پناهگاه دارای ظرفیت خاص برای 15 نفر میباشد و ابی ندارد  از انجا می توان تمام مسیر خط الراس را مشاهده کرد .مسیر قله برج و سپس قله علیخانی و بعد شهباز که در انتهای  خط الراس می باشد در فصل زمستان به همراه داشتن ابزار به خصوص طناب لازم میباشد.

منبع اطلاعات مردم محلی و اینترنت 

گزارش برنامه : در تاریخ 13 و 14 خرداد 1402 طی دو روز برنامه منسجم همراه با همنوردان شهرستان شاهزند اراک موفق شدیم  از جبهه شمالی و از روستای سورانه به قله زیبای شهباز صعود کنیم از ویژهگیهای برنامه چشم اندازهای بینظیر منطقه و خود نمایی خط الراس اشترانکوه بود که خودنمایی میکرد . 

افتخار این صعود را تقدیم میکنم به 

بهترین و با اخلاق ترین مربی دیرینه کوهنوردی 

اصفهان جناب آقای اکبر پایوندی عزیز . 

طبیعت را دوست بداریم 

نه به کوهنوردی و گردشکری غیر مسئولانه 

گزارش صعود به قله سبزه کوه

سبز کوه  ای  خطه ی  زیبای  من

جای  داری  در دل شیــــدای  من

بیکرانی  در  نگــــــاهم   با  رُخت

ای  رُخت  افتاده  در رویــای  من

با  شکوهی  در نگــــــاه  هر کسی

جاودانی   در  دل  تنهــــــای   من

چهره ات عشق و  غرور من شده

با وجودت  گشته ای  دنیــــای  من

یادگــــــــــار  قوم  و  اجداد   منی

شب نشینی  در  دل  شبــــهای  من

خیمه   زد  نام  تو در جـــان و دلم

نقــــــــــــش  تو  آینه   پیدای   من

افتخــــــار من تویی ای  عشق  من

 یادگار من ، بمان بر جــــــــای من

داوود جمشیدی 

منطقه حفاظت شده سبزکوه : در فاصله ۱۵۰ کیلومتری شهرکرد (مرکز استان چهارمحال و بختیاری) و ۳۰کیلومتری شهر لردگان قرار دارد. این منطقه با مساحت ۵۶۳۰۸ هکتار، در شهرستان‌های بروجن، لردگان و کیار استقرار یافته‌ است. منطقه حفاظت شده سبزکوه از سال ۱۳۶۵ خورشیدی به دلیل دارا بودن پتانسیل‌های غنی گیاهی و جانوری و توپوگرافی ویژه، به عنوان «منطقه شکار ممنوع» تحت حفاظت قرار گرفت و پس از آن در سال ۱۳۶۹ خورشیدی به عنوان «منطقه حفاظت شده» به تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست رسید .منطقه حفاظت شده سبزکوه از نظر توپوگرافی دارای سیمای کاملاً کوهستانی می‌باشد. حداکثر ارتفاع این منطقه ۳۸۷۰ متر و کمترین ارتفاع آن ۱۱۲۰ متر از سطح دریا به ثبت رسیده است. این منطقه دارای دره‌های عمیق و آبشارهای متعدد می‌باشد. منطقه حفاظت شده سبزکوه دارای آب و هوای نیمه مرطوب با تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد می‌باشد

میانگین بارش سالانه این منطقه از ۴۰۰ تا ۸۰۰میلی‌متر متغیر بوده و میانگین دمای سالانه آن ۱۴/۲ درجه سانتی‌گراد است. در ارتفاعات این منطقه قله‌های برفگیر دیده می‌شود. در منطقه حفاظت شده سبزکوه بیش از ۲۷۲ گونه گیاهی از ۵۰ خانواده و ۱۷۴ جنس شناسایی شده است که از این میان می‌توان به گونه‌هایی چون گون گزی، گون کتیرایی، گندمیان، زالرالک، بادام، گوش بره، ارس، کیکم، دافنه شن و جنگل‌های بلوط اشاره نمویغ

پوشش گیاهی متنوع : منطقه حفاظت شده سبزکوه، زیستگاه‌های مختلفی را برای انواع جانوران فراهم ساخته است (البته نوع پوشش جانوری از شرایط توپوگرافی و اقلیم منطقه نیز متأثر می‌باشد). منطقه حفاظت شده سبزکوه زیستگاه حدود ۲۴گونه پستاندار، ۲۱ گونه خزنده، ۴ گونه دوزیست و ۱۲ گونه ماهی می‌باشد. پوشش جانوری این منطقه عبارتست از کل و بز، پلنگ، گربه وحشی، کفتار، راسو، رودک، خرس قهوه‌ای، سنجاب ایرانی، روباه، شغال، پایکا، خفاش، تَشی، شنگ، خارپشت، گراز، خرگوش، گرگ، انواع چکاوک، انواع گنجشک، جغد، هدهد، کبوتر چاهی، کبوتر کوهپایه‌ای، کبک، کبک دری، تیهو، دلیجه، عقاب طلایی، جی‌جاق، سارگپه، کلاغ ابلق، زاغی، کلاغ نوک قرمز، کلاغ نوک زرد، مار جعفری، مار پلنگی، انواع مارمولک، انواع لاک‌پشت، مار قیطانی، شترمار، 

. راهای دسترسی : آسفالته، فضای سبز و آب آشامیدنی، از تسهیلات و امکانات این منطقه است. دسترسی به این منطقه از طریق جاده آسفالته و خاکی پاسگاه برجوئی، از طریق جاده خاکی سر پیر، از طریق جاده آسفالته بروجن به لردگان، جاده آسفالته لردگان به معدن و معدن به دورک و جاده آسفالته حیدرآباد از طریق شهر ناغان و جاده خاکی وستگان از طریق روستای وستگان و جاده خاکی تنگ زندان جاده خاکی حیدرآباد به دم‌آب و تنگ لاغر و جاده خاکی روستای چاه گاه، میسر می‌باشد.

گزارش برنامه : روز جمعه 26 اردیبهشت 1402 با همنوردان قدیمی طی یک برنامه از قبل تایین شده موفق شدیم به قله مرکزی سبزه کوه صعود کرده و خاطرات بیاد ماندنی دیگری را در دفتر ایام به ثبت برسانیم . 

تصاویری از کل برنامه 

بهارتان سبز همنوردان 

نه به کوهنوردی غیر مسئولانه 

نه بن گردشگری غیر مسئولانه 

طبیعت را دوست بداریم