#کوهنوردان_آزادصفه

این وبلاگ به منظور برقراری ارتباط با دنیای کوهنوردی طراحی شده است

#کوهنوردان_آزادصفه

این وبلاگ به منظور برقراری ارتباط با دنیای کوهنوردی طراحی شده است

رنگین کمان مردم ایران

     پنجه در سختی سنگ      چشم بر راه طویل         سردراندیشه صعود

وقتی قصد رفتن به کوه را داشته باشی ,از روستاهای مختلف و شهرهای دور نزدیک می گذری وکوه ها ودشتها جنگلها  ودره ها را پشت سر می گذاری و رنگین کمان مردم ایران را می بینی و حس می کنی ,بافت اقلیمی ,زبان وگویشهای گوناگون لباسهای رنگارنگ محلی وگذراندن زندکی و معیشت ,سر گذشت تاریخ , معماری و هنر های دستی , فرهنگ وادب و روحیه مردمان هر دیار را از نزدیک می بینی ومیشناسی  .کوهنوردی مدرسه مردم شناسی است به شرط آنکه کوهنورد نسبت به محیط خود حساس وهوشیار باشد دلیلش چیست نمی دانم ولی بسیاری از کوهنوردان دارای چنین ویژگی هایی هستند .پیگیر ترین وبا انگیزه ترین دوستداران طبیعت را نیز می توان در کوه پیمایان وکوهنوردان سراغ گرفت آنها دوستان کوه هستند و سرزندگی وشادابی طبیعت را می خواهند . کوهنوردی و کوهپیمایی به هر حال نوعی ورزش است با وسایل ویژه و آمادگی جسمانی وروحی وبرنامه ریزی و با دانش مخصوص خود اجرا می شود .رسیدن به قله ها علاوه بر آمادگی تن وروان مستلزم جهت شناسی,بهمن شناسی ,آشنایی با تغذیه وامداد کوهستان و ... است . اما پیش از اینها نیازمند سازماندهی ومدیریت وفن هدایت گروه است . این ورزش نسبت به ورزشهای دیگر تفاوت هایی دارد که مهمترین آن دور بودن از چشم تماشاچی و رفاقت به جای رقابت است کوهنوردی به صورت اصیل آن همیشه به دور از چشم تماشاگران و تشویق آنها  بوده . هیچ وقت در پایان کوهنوردی دست کسی را بالا نبرده ویک نفر بر سکویی  با لاترنمی ایستد بلکه همه باهم بر بلندی قله ایستاده وسرود شادی می خوانند و افتخار صعود را با هم جشن می گیرند . درکوهنوردی کمک به همکدیگر یک اصل پذیرفته شده است حتی به کسانی که هیچ گاه او را ندیده یا دیگر نخواهی دید. نشان دادن راه وهشدار خطر یک عادت است .از نظر کسانی که عادت دارند زیبایی برف را از پشت شیشه و از کنار بخاری تماشا کنند کوهنوردی نوعی دیوانگی است واین سوال برایش پیش میاید برای چه باید  کوله بار به دوش بکشند , با دستهای کرخت شده وتن سرما زده ساعتها در برف حرکت کرده و ان بالا هم مدتی درون چادر یا جان پناه بلرزند ,بی خوابی وکوفتگی را تحمل کنند ,سرانجام خسته و گرسنه تشنه خود را به بالای قله برسانند و دوباره به پایین باز گردند ؟! کسی که هیچگاه  لذت رسیدن به قله را نچشیده , کسی که تن به طبیعت نسپرده و با ان انس والفت پیدا نکرده حق دارد این چنین بیندیشد .  

عکسها از محمد امیری  (برای دیدن بقیه عکسها ادامه مطلب را کلیک کنید ) 

                                                                               

                                                                                                             

 

 

 

 

نظرات 2 + ارسال نظر
م شهبازی یکشنبه 14 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 01:43 ب.ظ

مطلب بسیار زیبا و دلنشینی بود. خیلی لذت بردم. حرف دل کوهنوردی است. همیشه به همین فکر می کنم و با این انگیزه میام کوه. امیدوارم سالیان سال با شما کوه بیاییم.
پایدار و پیروز باشید

درودبر شما همنورد عزیز سپاسگزارم من هم افتخار میکنم در خدمت شما باشم .
پایدار باشید

مهدی دوشنبه 15 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 08:07 ق.ظ http://asoopass.blogfa.com/

سلام

در نبرد نابرابر انسان و طبیعت آنها که اصالت انسانی خود را حفظ می کنند و همراه طبیعت می مانند اگر چه از نگاه ما دور افتاده اند اما در وجودشان عشق و شور جاری است ، ساده عاشق می شوند ، ساده زندگی می کنند و ساده از مادر طبیعت محافظت می کنند ... سادگی درسی است که من از طبیعت گرفتم ...

ممنون از عکسهای پر معنا و دیدنیتون

درود بر شما فرزند عزیزم در پناه یزدان پاک موفق و همیشه بهاری باشی .

پایدار باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد