شعر

ببین کجا رسیده ام...

چو عاشقانه دیده ام...

رسیده ام به پیکران...

به نیلگون آسمان...

به سالها و یالها...

تمام حس و حال ها...

به جاودانه نورها...

بزرگی و غرورها...

ببین ز شب گذشته ام...

ز در و تب گذشته ام...

پر از ترانه گشته ام...

همه بهانه گشته ام...

که پرکشم به کهکشان...

به نغمه های جاودان...

به دورها و دورها...

به جنبش و سرورها...

به یاد یار مهربان...

به برف بوسه ای زدم

به عشق آن عروس جان...

به ماه خوشه ای زده ام..

کنون نشسته ام به ابر...

به اوج رفته ام...

نظر کنم به این شکوه...

به آفرینش تو کوه...

چو بذرها زتن کنی...

به سقف آسمان زنی...

رسی به مرزهای جان...

به آشیانه زمان...

                           شعر از "حبیب ردایی"

زرد کوه چال میشان 

 

                                          شاد باشید